En çok üzen o olur. Belki küçücük bir somurtuşu, bir kaş çatışı ile hayatının üzüntüsünü yaşarsın. Belki nedeninin bile bilmeden kavga etmişsinizdir. O, bir gülüşüyle içinizi ısıtabileceği gibi, bir lafıyla buz da kestirebilir. Neden seni bu kadar üzdüğünü düşünürsün, ona kızma gerektiğini, ama sonra kalbinde bir yerlerde sevgin ağır basar “ama o olmadan olmaz ki” dersin. Sonra düşünürsün yaşadığın onca üzüntü nedir ki yaşattığı mutluluğun yanında. Çünkü sen sana kızdığında değil özlediğinde bile ağlar olursun artık. Öyle biridir ki gözünde seni gitgide kendine bağlayan, sözcükleri ile başını döndüren…Bazen öyle seversin ki kızamazsın. Kızgın veya sinirli olduğunu bilirsin ama konuşmak istersin, sırf biraz daha konuşabilmek için risk alırsın. Umursar mısın ki kızmasını, üzülürsün ama üzülürken bile “çok seviyorum” dersin, bir daha ağlarsın.
Çünkü bazen o her şeyden önemli olur. Çünkü ona ihtiyacın vardır ve o varken her şey “iyidir”. Tıkanırsın bir yerde, konuşamayınca üşürsün, hiçbir şey yapamazsın. Yapmak lazım mıdır ki, yapasın gelmez. Ama ben kıskansam da zarar gelmez sana. Korkma, “Alıştım ben içimden kıskanmaya”. Ben kızsam ne olur, benzemez ifadem sinirli bir insana. Kızamıyorsam sana ne olmuş ki, ne olmuş ki çok seviyorsam.
Ne anlamı var ki küslüklerin, ben saklayamıyorum. Kavgamızda bile oluşuna şükredip sana sevgilerimi dile getiriyorsam her zaman yaptığını yapman lazım. Ağladığımda zorla güldürmen, sakinleşebilmen, kabalaşmaman.
Acıtır kızmaların, acıtır sinirli bakışların, bilirim. Ama en çok acıtan nedir ki. En çok acıta şey olurdu bırakman beni. Bu yüzden kavgalarımızda bile “ne halin varsa gör” diyemiyorum. Ne halin varsa benle gör. Kızacaksan, evet bekliyorum kız bana.
Ama bırakmamalısın, bırakamamalısın.
Sadece böyle uyuyamıyorum “iyi geceler” dileklerine ihtiyacım var.
10Mayıs14
Haribo
www.bilgisever.net
çok güzel teşekkürler