Seni Hep Seveceğim

Sen yasaksın bana… Seni sevmem haram bana. Benim değilsin ve olmayacaksın da.. Sen uzaksın bana. Sana uzanmaz ellerim, duyamazsın sesimi, gözlerine bakamaz gözlerim… Senin hayalini kuramam, yüzüne, ellerine, omuzlarına dokunamam. Neden? Çünkü sana olan sevgim bana yasak. sen bana yasaksın. Evlisin, benim değilsin, hep başkasının oldun, başkası baktı gözlerine, geceleri ben yanında ola bilmenin hayalini bile kuramazken, başkası sarıldı sana, başkasını aldın kollarına. Evli olduğunu bile bile yaşadım bu sevdayı, tutamadım kendimi, alamadım gözlerimi senden.  Uzunca bir süre sakladım sevgimi, kimselere söylemedim. Tek bir işaret bile vermedim. Sonunun iyi olmayacağını biliyordim çünkü. Sen ve ben diye bir şeyin olmayacağını biliyordum çünkü. Biz asla birlikte olamazdık. Fakat sen değil miydin beni yüreklendiren? Sen değil miydin bana “yüreğindekini biliyorum, beni sevdiğini biliyorum, ben de seni seviyorum” değen? Sen değil miydin? Bana her baktığında gözlerimin  derinliklerine kadar dalan, beni heyecanlandıracak kadar gülümseyen, hafif bir gülüşünle bile beni alıp uzaklara götüren sen değil miydin? Peki ya sonunda? Sonunda ne yaptın? Bana yaşattıklarını tek kalemde sildin, kalbimi kırdın, hayallerimi yıktın. Sana olan sonsuz güvenimi kaybettim. Şimdi her şey çok farklı Sana olan sonsuz güvenimi Güvensizlik duygusu sardı, büyük ümitlerle kurduğum hayallerim kolaymışcasına yıkıldı. En önemlisi hiç bir zaman benim olmayacağını bile bile bu sevgiyi kalbimin öğle bir derin yerine saklamışım ki, hatta şimdi sana nefret etsem bile, aslında ömrümün sonuna kadar hep seveceğim. Seni şimdi de seviyorum, hep seveceğim de. bazan bana deli deyorlar biliyor musun? Seni sevdiğim için. Belki de gerçekten delilik bu. Seni sevmek delilik. Olsun. Bırak deli desinler bana. Ama ben varım, sen varsın. Biz var oldukça sevgim de var olacak. Hep var olacak. Ne dersen de sen beni seviyorsun. Ve ben de seni seviyorum. Sebi şimdi de seviyorum, hep seveceğim de…